تئوری توطئه در فرهنگ سیاسی معاصر ایران از مشروطیت تا انقلاب اسلامی

این پژوهش با عنوان تئوری توطئه در فرهنگ سیاسی معاصر ایران از مشروطیت تا انقلاب اسلامی با هدف تبیین و تحلیل چرایی و چگونگی رشد و رواج این پدیده در بین ایرانیان شکل گرفته است. مفروض اساسی و کلیدی تحقیق این است که توطئه به عنوان یک عمل عینی در عرصه سیاست و تصمیم گیری های سیاسی غیرقابل انکار است و با تئوری توطئه به عنوان یک چارچوب و روش تجزیه و تحلیل تک علتی حوادث تفاوت دارد.در چارچوب نظری این پژوهش، ابتدا تئوری توطئه و سپس سه رکن اصلی آن تعریف و تشریح گردیده است که عبارتند از: توطئه گران، توطئه باوران، مبانی تحلیل و مفروضات توطئه باوری. نتیجه گیری نهایی و اجمالی پژوهش این بوده است که تئوری توطئه به عنوان بخشی از فرهنگ سیاسی معاصر ایران در دوره مورد بحث ، ناشی از توطئه ها و دخالتهای قدرتهای بزرگ خارجی و اسبتداد سیاسی حاکم بوده که در اوضاع و شرایط بحرانی کشور به طور معنی داری رشد و رواج یافته است.